God had gelijk!!!

Hey iedereen,

Het is eindelijk gelukt om een plaatsje te vinden waar er internet is.
Wauw, het is hier prachtig!

We zijn onze reis gestart in Biskek, de hoofdstad van Kirgizië. Het is mooi stadje, maar weinig te zien. Een hoofdstraat met alle bezienswaardigheden en dat is het zowat. Het is zondag en er lopen bijna geen mensen op straat. Dus voor foto's te maken moet je geen moeite doen om enkel het juiste prentje erop te krijgen :-)

Maandag zijn we doorgereden naar kyryl oyl. Een zeer klein dorpje aan een rivier. We hebben er in onze eerste homestay geslapen bij een zeer vriendelijk dametje, Noura genaamd. We hadden wel een kleine commotie, want Kathleen slaapt bij Jeroen... dat is not don. Een man en een vrouw die geen koppel zijn samen in 1kamer. Maar ze beloven aan Noura om braaf te zijn.
's Avonds moeten we in de tuin van een andere homestay eten. We zitten aan lage tafeltjes en wij zitten op de grond. Wat kunnen deze mensen lekker koken!!!!

Dinsdag zijn we weer in de bus gestapt.... ja we moeten veel rijden. Lange afstanden over zeer slechte wegen. Wel een geluk dat de chinezen het hier een beetje over genomen hebben. En de wegen op sommige plaatsen aan het herstellen zijn.
Volgende stop Naryn, een iets groter stadje uit de vroegere soviët uni. Dus we slapen in een charmante Russische bulding. En de eerste fles vodka wordt ingeslagen. En dat voor €3.
Tussendoor doen we een museum. De grote held hier manas of Kusum kyl (we zijn er nog niet uit hoe hij noemt) heeft alle harten gestolen. T was iets van een man die meer dan 2m is en meer dan 200kg weegt. Ook dit verandert naar gelang aan wie je het vraagt. Hij heeft zijn paard de berg opgedragen.

Vanuit Naryn zijn we naar Tash Rabat gereden 3500m hoog. Het is enkel in de zomer bewoond. Er staat ook een Ford. En voor de eerste avond op rij slapen we in joerds. Wel met een kacheltje die wordt opgestookt met gedroogde koeienvlaaien :-)
Maar 3500m is blijkbaar iets te hoog voor Tine. Mijn hersenen zijn te groot voor mijn hoofd en mijn maag te groot voor mijn buik. Maar gelukkig wordt ik goed verzorgd door dokter Sandra.
En de volgende dag ben ik weer de oude.

Na deze prachtige dag rijden we door en komen we 500m lager terecht. In Sun Kul. Een prachtige vlakte aan een zoet meer. We spelen een partijtje Uno met de mensen uit onze joerd en als het over is schakelen we over naar volleybal.
Op de vlakte lopen veel verschillende dieren los, koeien schapen, geiten, kalkoenen, paarden,... en vooral ezels... je hebt hier geen kippen nodig want de ezel maakt je wel wakker. Het lijkt alleen of hij bij je in de joerd staat.
En ook hier worden we weer verwarmd door de plaatselijke koeienstrond.

Vandaag zitten we in bobonbaevo. Hierover hoor je later meer.
Ik ga paardrijden en genieten van de prachtige natuur en de veel te warme zon.

Groetjes Tine