t Was al weer leuk tot nu toe

We zijn ondertussen enkele dagen verder en hebben weeral heel wat mee gemaakt.
We zijn ondertussen weg uit Fes een zeer mooi stadje.
We hebben de bus genomen naar Chefchouan, een super mooi en gezellig dorpje. Toen we met de bus aankwamen werd iedereen stil. Een dorpje in de bergen met allemaal blauw met witte huisje. Het plan van dag 1 was wandelen met een gids naar een Berbergezin, daar eten maken en terug komen. Tine is tot het eerste rioolputje geraakt, waar de hele maaginhoud eruit kwam. k Ben dan maar teruggekeerd. Gelukkig zijn ook daar taxi s.
De volgende dag ging het weer wat beter, gelukkig. Maar spijtig genoeg moesten we dan al door voor een helse busrit van 9u door de bergen.
Die nacht om 2u30 kwamen we aan in Midelt. Gelukkig was het donker, want zo een vuile stad heb ik jaren niet meer gezien. Onze activiteit voor die dag, rijden met de jeep.
2 stoeren Marokanen kwamen ons veel te laat halen, maar t was de moeite. Langs stijle rotswanden en diepe kloven, lang dromedarissen en schapen. Super mooie landschappen en vriendelijke mensen. Onderweg een picknickje en een uitnodiging voor een super lekker theetje bij een familie in een stinkende tent.
Maar we een super geslaagde dag. Gelukkig was het trouwfeest van de dag ervoor afgerond en konden we met iets minder lawaai in ons bedje.
Maar eerst een doucheke, met 14 (11 vrouwen) man en 1 douche ;)

Wij verder naar een grote duin met onze jeepmannen. Onderweg bijna gesmolten, warm, echt veel te warm.
Maar daar plots uit het niets bijna een punic oaza. Een 5 sterren hotel met zwembad en biertje, propere handdoeken en droomligstoelen. Nadat een uurtje vertoefd te hebben, wijle terug in den jeep. Weer bakken, maar voor het goede doel.

Daar in de verte stonden de dromedarissen te wachten op ons. Om 20u bij zonsondergang wij door een grote duin (Woestijn). Na een uurtje wandelen nog altijd in een verschroeiende hitte en een zeer pijnlijk gat, kwamen we aan bij ons tenten kamp.
Na al het ongedierte te hebben bewondert een klein hapje gegeten te hebbben zijn we allemaal onder de wol gekropen.
En s anderendaags terug vertrokken.

Nu zitte we in een plaatsje in de todrakloof, super mooi in een dal tussen het groen en de woeste bergen.
Morgen gaan we weer wandelen. Hopelijk geraak ik deze keer verder dan het eerste rioolputje.

Alle ik ben weg, want der zijn nog enkele wachten na mij.

Iedereen veel groetje en tot?????

Tine